Hematocriet

Hematocriet

Het hematocriet is een maat voor de verhouding tussen het aantal rode bloedcellen en het totale bloedvolume.

Voorbeeld: wanneer een hematocriet 0,45 is, wil dat zeggen dat 100 mL bloed 45 mL aan rode bloedcellen bevat.

Hoe meer rode bloedcellen, hoe dikker het bloed is.

Het Ht-gehalte zegt niks over de binding van zuurstof aan het hemoglobine of over hoeveel hemoglobine de rode bloedcel bevat. 

Verhoging hematocriet

Het hematrocriet kan ook verhoogd zijn bij:

• Uitdroging: er zijn meer rode bloedcellen in het bloed ten opzichte van de verhouding vocht.

• Chronisch verhoogde aanmaak van rode bloedcellen (ter compensatie)

  • Zuurstof-tekort: longziekten, verblijf op grote hoogten (waar minder zuurstof beschikbaar is), slaapapneus

  • EPO-gebruik als doping

• Bepaalde specifieke nierziekten zorgen juist voor aanmaak van een grote hoeveelheid EPO.

 

Bij de dialysepatiënt / patiënt met nierinsufficiëntie

Bij iemand die een verslechterde nierfunctie heeft, zijn de nieren verminderd in staat om EPO aan te maken. Hierdoor wordt de aanmaak van rode bloedcellen bemoeilijkt, waardoor het bloedvolume een minder groot aantal rode bloedcellen bevat. Dit probleem wordt versterkt op het moment dat de patiënt geen eigen urineproducte meer heeft. Het vocht dat wordt vastgehouden zorgt ervoor dat de verhouding rode bloedcellen ten opzichte van het bloedvolume nog verder afneemt. Het Ht zal dus gemiddeld lager zijn.

Het Ht-gehalte bij de hemodialysepatiënt is idealiter niet al te hoog, daar dit ervoor kan zorgen dat het bloed in de dialysemachine sneller gaat stollen. Tevens kan een verhoogd hematocriet een CVA of hartinfarct uitlokken.